Mkb-bedrijven worden letterlijk het kind van de rekening. De komende jaren drie jaar gaan er vijftigduizend ondernemingen in Nederland onnodig failliet. De reden? Verwaarlozing door de banken. Dat stelt Michiel Hordijk, directeur van het Instituut voor het Midden- en Kleinbedrijf (IMK).
Sinds 2000 zijn er ruim vijfduizend bankkantoren verdwenen
Ziet u nog weleens een bank in het straatbeeld? Vast niet al te vaak. Een bankfiliaal is tegenwoordig nog zeldzamer dan een reisbureau. De afgelopen jaren zijn er duizenden kantoren gesloten. In 2000 telde Nederland zesduizend bankkantoren, tien jaar later waren dat er 2864 en inmiddels zijn het er nog maar 726. De Nederlandsche Bank, die de afkalving nauwlettend bijhoudt in zijn bereikbaarheidsmonitor, maakt zich zorgen over particulieren die niet met een app overweg kunnen. Maar er is nog een andere groep die lijdt onder de verdwijning van de bankkantoren, een groep waar je in dit verband weinig van hoort: de ondernemers.
Mkb’er kan geen persoonlijk contact krijgen met bankmedewerker
Want áls er al een discussie wordt gevoerd over de nadelige aspecten van de nationale bankopruiming, gaat het over digibete ouderen en niet over ondernemers. Zij worden geacht blindelings hun weg te vinden in de wirwar van digitale faciliteiten die banken als alternatief voor hun fysieke loketten inrichten. Toch raken meer en meer ondernemers gedupeerd door de bancaire digitaliseringsrace. Michiel Hordijk, directeur van het Instituut voor het Midden- en Kleinbedrijf: ‘Het is nu nauwelijks meer mogelijk voor de mkb’er, zakelijk gezien een kleine vis, persoonlijk contact te krijgen met een bankmedewerker. Die geringe aandacht voor de kleine en middelgrote ondernemer resulteert in weinig verstrekte leningen. Gevolg: ik zie dagelijks ondernemingen kapotgaan die met een overbruggingskrediet wél hadden kunnen overleven.’
Mkb’er kind van de rekening van banken
In een opiniestuk dat gisteren door het AD is gepubliceerd, wijst Hordijk erop dat kredietverlening in Nederland uitermate stroef verloopt. Niet meer dan 58 procent van de aanvragen wordt gehonoreerd. Met dit percentage scoort Nederland (samen met Griekenland en Litouwen) het slechtst van de hele EU. De directeur van het IMK, een overheidsinstituut dat mkb’ers bijstaat met een scala aan diensten, roept banken op om een visie te ontwikkelen voor de regionale effecten van hun beleid. Zo niet, dan schat hij in ‘dat de komende drie jaar tot vijftigduizend ondernemingen in Nederland onnodig failliet zullen gaan. De mkb'er wordt het kind van de rekening, van winstgevende banken die zich overgeven aan een digitaliseringsrace en de zoveelste winstoptimalisatie.’